درمان بیماری آلزایمر با نیش زنبور عسل
درمان بیماری آلزایمر با نیش زنبور عسل و اثرات آن روی بیماری
در این مقاله می‌خواهیم به درمان بیماری آلزایمر با نیش زنبور عسل بپردازیم با رویال همراه باشید:
آیا
واقعا می شود با استفاده از زهر زنبور عسل، آلزایمر را درمان کرد؟ مگر در
ساختار زهر زنبور عسل چه موادی وجود دارد که می تواند این بیماری را درمان
کند؟ یک واسطه ای در میان خون و مغز وجود دارد که مانع رسیدن خون به مغز،
به طور مستقیم می شود و این باعث می شود که مواد دارویی مصرفی نتواند به
مغز برسد.
پیش از این محققان روش‌های مختلفی را برای رساندن مواد
دارویی به مغز معرفی کرده‌اند اما محققان اسپانیایی در موسسه تحقیقات
بیومدیکال بارسلون، برای اولین بار از یک پپتاید موجود در زهر زنبور موسوم
به آپامین استفاده کرده‌اند که در سیستم عصبی مرکزی فردی که نیش زده شده تجمع می‌کند.
ساختار مغز انسان به گونه‌ای است که بین خون و مغز یک ماده واسط وجود دارد
که مانع رسیدن مستقیم خون به مغز می‌شود و به همین دلیل رساندن مواد
دارویی موجود در خون به مغز را مشکل می‌کند.
سد خونی مغزی یا در اصطلاح
پزشکی (BBB) محدودهٔ جدا کننده بین مایع برون‌سلولی مغز در سیستم اعصاب
مرکزی و جریان خون گردشی در بدن است بطوریکه اگر مواد رنگی به‌درون خون
تزریق شود می‌توان مشاهده کرد که از این ماده درون مغز اثری دیده نمی‌شود.
این پرده یا سد از مویرگ‌های ویژه تشکیل شده که بر خلاف ساختار عادی در
مویرگ‌ها دارای منافذ معمول نبوده و اتصال بین سلولی در آنها از نوع اتصال
محکم است و در نتیجه بسیاری از مولکول‌ها و ریز مولکول‌ها و همچنین
باکتری‌ها قادر به گذشتن از آنها(از طریق انتشار) و رسیدن به مایع مغزی
نخاعی در مغز نیستند. متقابلاً سطح اندوتلیال این مویرگ‌ها از پروتئین‌های
ویژه پوشیده شده که توسط آنها ورود گلوکز(Glucose) به مغز بعنوان تغذیه امکان‌پذیر می‌گردد. همچنین تبادل گازی بین خون گردشی و مغز از این سد بدون مشکل قابل انجام است.
بیماری آلزایمر، رایج‌ترین شکل زوال عقل در میان افراد مسن است، که نوعی اختلال مغزی است که توانایی فرد در انجام کارهای روزمره را بطور جدی تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری معمولاً پس از ۶۰ سالگی آغاز می‌شود و در صورتی که بیشتر یکی از افراد خانواده به آن مبتلا شده باشد، ریسک بروز این بیماری بیشتر خواهد بود.
این بیماری به آرامی در بخش‌هایی از مغز آغاز می‌شود که قدرت تفکر، حافظه کوتاه مدت و تکلم فرد را کنترل می‌کند. افراد مبتلا ممکن است اسامی آشنایان و نزدیکان خود را به راحتی فراموش کنند. یک مشکل مرتبط با این بیماری، اختلال شناختی خفیف، بیشتر از حالت عادی، باعث ایجاد مشکلات در حافظه افراد با سنین مشابه می‌شود، اما این بدین معنا نیست که تمام افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف، به بیماری آلزایمر مبتلا خواهند شد.
دیر یا زود، علائم این بیماری بدتر می‌شوند. افراد مبتلا ممکن است اعضای خانواده خود را نشناسند یا در تکلم، خواندن یا نوشتن دچار مشکل شوند. ممکن است طرز مسواک زدن یا شانه کردن موهای خود را از یاد ببرند. پس از آن، ممکن است مضطرب و پرخاشگر شوند یا مسیر خانه خود را گم کنند. این بیماران در نهایت به مراقبت کامل احتیاج خواهند داشت. این امر ممکن است منجر به تحمیل استرس شدید به اعضای خانواده شود که باید از بیمار خود مراقبت نمایند.
هیچ گونه درمانی نمی‌تواند روند این بیماری را متوقف کند. اگرچه، برخی داروها ممکن است از بدتر شدن علائم بیماری جلوگیری نمایند، یا حتی وضعیت عمومی بدن را بهبود ببخشند، که از این میان، زهر زنبور داروی بسیار امیدوارکننده‌ای شناخته می‌شود. و می توان درمان بیماری آلزایمر با نیش زنبور عسل را یک وضعیت بهبود بخش برای آن دانست
گلوتامات یک انتقال دهنده عصبی محرک فراوان در سیستم عصبی مرکزی است. این مشکلات تحلیل عصبی، تغییرات در آزاد کردن و جذب گلوتامات به دلیل تغییرات در فعالیت انتقال دهنده‌های گلوتامات را نشان دادند. محققان زیست‌پذیری سلولی و انتقال سیگنال در سلول‌های نورونی و میکروگلیال تحت درمان گلوتامات در حضور و عدم حضور زهر زنبور را بررسی کرده‌اند. آنها سمیّت گلوتاماترژیک را به سلول‌های نورونی و سلول‌های میکروگلیال اعمال کردند و دریافتند که زهر زنبور از مرگ سلول‌ها جلوگیری می‌کند.
از این گذشته، زهر زنبور بطور قابل توجهی از سمیت سلولی گلوتامات جلوگیری کرده و پیش‌درمان بوسیله زهر زنبور، فعالسازی کیناز MAP پس از قرار گرفتن در معرض گلوتامات را تغییر داد. این یافته‌ها نشان می‌دهند که درمان بیماری آلزایمر با نیش زنبور عسل امکان پذیر است و زهر زنبور عسل در کاهش سمیّت سلولی گلوتاماترژیک در بیماری‌های تحلیل‌دهنده اعصاب مفید باشد.
