درمان پارکینسون با زهر زنبور عسل

اثرات نیش زنبور عسل بر روی پارکینسون

پارکینسون لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می شود .شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی کند .علائم بیماری پارکینسون ناشی از اختلال در سلول های سازنده دوپامین است که به سمت اختلالات حرکتی پیش رونده منتهی می شود.باعث سختی وسفتی ماهیچه ها، لرزش ، از دست دادن حس حرکت و اختلال حافظه می گردد.این بیماری با علائم پیشرونده مشخص می شود .عواملی نظیر آسیب دیدگی عروق مغز ، عفونت های مغزی درمان نشده ی قبلی و ضربه های مغزی ممکن است سبب بروز بیماری پارکینسون شود.

در سال ۲۰۰۸، تحقیق «زهر زنبور به عنوان یک عمل محافظتی عصبی در بیماری پارکینسون» توسط بنیاد پارکینسون مایکل جی. فاکس منتشر شد، که از تحقیقات بالینی در زمینه استفاده از زهر زنبور برای مقابله با پارکینسون در بیمارستان پتی-سالپتیه در پاریس حمایت می‌کند.

در یک مدل پیش‌بالینی بیماری، تأیید شد که چه خود زهر زنبور و چه یکی از اجزای آن به نام آپامین، قادرند تا از بین رفتن نورون‌های دوپامینرژیک، نوعی سلول عصبی که شدیداً تحت تأثیر بیماری پارکینسون قرار می‌گیرد، را متوقف یا کُند کنند. آن‌ها نشان دادند که ترزیق منظم زهر زنبور واقعاً می‌تواند تخریب نورون‌های دوپامینرژیک در مدل PD استفاده شده را کُند نماید و اینکه این خاصیت تا حدودی به دلیل وجود آپامین است. اگرچه، فهرست کامل اجزای مسئول این خاصیت و مکانیزم(های) عمل، تاکنون ناشناخته باقی مانده‌اند.

در سال ۲۰۱۱، کیم جی و همکارانش تحقیق «زهر زنبور، التهاب عصبی در مدل بیماری پارکینسون ناشی از MPTP در موش‌ها را کاهش می‌دهد» را دپارتمان طب سوزنی و موکسا سوزی درمانی در دانشکده طب شرقی دانشگاه کیونگ هی کره جنوبی انجام دادند. نتیجه‌گیری تحقیق آن‌ها این بود که «این داده‌ها نشان می‌دهند که تزریق نیش زنبور ممکن است دارای خاصیت محافظت عصبی باشد که فعالسازی واکنش میکروگلیایی را ضعیف می‌کند که دارای پیامدهایی در درمان بیماری پارکینسون است.

در سال ۲۰۱۱، تحقیق «ارزیابی اثرات محافظت عصبی و موثر بر علائم بیماری، درمان بیماری پارکینسون با زهر زنبور عسل» توسط دکتر آندریاس از مرکز پژوهشی کلینیک ICM در پاریس انجام شد. هدف این تحقیق، ارزیابی اثربخشی تزریق‌های مکرر (ماهانه) زهر زنبور بر علائم حرکتی بیماری پارکینسون در طول یک دوره یکساله (۱۲ تزریق ماهانه به میزان ۱۰۰ میلیگرم زهر زنبور درون ۱ میلی‌لیتر NaCl محلول ۹ درصد) و اثرات بالقوه این درمان بر پیشرفت بیماری در مقایسه با دارونما (تزریق محلول نمکی) بوده است.