درمان بیماری آلزایمر با نیش زنبور عسل

درمان بیماری آلزایمر با نیش زنبور عسل و اثرات آن روی بیماری

در این مقاله می‌خواهیم به درمان بیماری آلزایمر با نیش زنبور عسل بپردازیم با رویال همراه باشید:

آیا واقعا می شود با استفاده از زهر زنبور عسل، آلزایمر را درمان کرد؟ مگر در ساختار زهر زنبور عسل چه موادی وجود دارد که می تواند این بیماری را درمان کند؟ یک واسطه ای در میان خون و مغز وجود دارد که مانع رسیدن خون به مغز، به طور مستقیم می شود و این باعث می شود که مواد دارویی مصرفی نتواند به مغز برسد.
پیش از این محققان روش‌های مختلفی را برای رساندن مواد دارویی به مغز معرفی کرده‌اند اما محققان اسپانیایی در موسسه تحقیقات بیومدیکال بارسلون، برای اولین بار از یک پپتاید موجود در زهر زنبور موسوم به آپامین استفاده کرده‌اند که در سیستم عصبی مرکزی فردی که نیش زده شده تجمع می‌کند.
ساختار مغز انسان به گونه‌ای است که بین خون و مغز یک ماده واسط وجود دارد که مانع رسیدن مستقیم خون به مغز می‌شود و به همین دلیل رساندن مواد دارویی موجود در خون به مغز را مشکل می‌کند.
سد خونی مغزی یا در اصطلاح پزشکی (BBB) محدودهٔ جدا کننده بین مایع برون‌سلولی مغز در سیستم اعصاب مرکزی و جریان خون گردشی در بدن است بطوریکه اگر مواد رنگی به‌درون خون تزریق شود می‌توان مشاهده کرد که از این ماده درون مغز اثری دیده نمی‌شود. این پرده یا سد از مویرگ‌های ویژه تشکیل شده که بر خلاف ساختار عادی در مویرگ‌ها دارای منافذ معمول نبوده و اتصال بین سلولی در آنها از نوع اتصال‌ محکم است و در نتیجه بسیاری از مولکول‌ها و ریز مولکول‌ها و همچنین باکتری‌ها قادر به گذشتن از آن‌ها(از طریق انتشار) و رسیدن به مایع مغزی نخاعی در مغز نیستند. متقابلاً سطح اندوتلیال این مویرگ‌ها از پروتئین‌های ویژه پوشیده شده که توسط آنها ورود گلوکز(Glucose) به مغز بعنوان تغذیه امکان‌پذیر می‌گردد. همچنین تبادل گازی بین خون گردشی و مغز از این سد بدون مشکل قابل انجام است.

بیماری آلزایمر، رایج‌ترین شکل زوال عقل در میان افراد مسن است، که نوعی اختلال مغزی است که توانایی فرد در انجام کارهای روزمره را بطور جدی تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری معمولاً پس از ۶۰ سالگی آغاز می‌شود و در صورتی که بیشتر یکی از افراد خانواده به آن مبتلا شده باشد، ریسک بروز این بیماری بیشتر خواهد بود.

این بیماری به آرامی در بخش‌هایی از مغز آغاز می‌شود که قدرت تفکر، حافظه کوتاه مدت و تکلم فرد را کنترل می‌کند. افراد مبتلا ممکن است اسامی آشنایان و نزدیکان خود را به راحتی فراموش کنند. یک مشکل مرتبط با این بیماری، اختلال شناختی خفیف، بیشتر از حالت عادی، باعث ایجاد مشکلات در حافظه افراد با سنین مشابه می‌شود، اما این بدین معنا نیست که تمام افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف، به بیماری آلزایمر مبتلا خواهند شد.

دیر یا زود، علائم این بیماری بدتر می‌شوند. افراد مبتلا ممکن است اعضای خانواده خود را نشناسند یا در تکلم، خواندن یا نوشتن دچار مشکل شوند. ممکن است طرز مسواک زدن یا شانه کردن موهای خود را از یاد ببرند. پس از آن، ممکن است مضطرب و پرخاشگر شوند یا مسیر خانه خود را گم کنند. این بیماران در نهایت به مراقبت کامل احتیاج خواهند داشت. این امر ممکن است منجر به تحمیل استرس شدید به اعضای خانواده شود که باید از بیمار خود مراقبت نمایند.

هیچ گونه درمانی نمی‌تواند روند این بیماری را متوقف کند. اگرچه، برخی داروها ممکن است از بدتر شدن علائم بیماری جلوگیری نمایند، یا حتی وضعیت عمومی بدن را بهبود ببخشند، که از این میان، زهر زنبور داروی بسیار امیدوارکننده‌ای شناخته می‌شود. و می توان درمان بیماری آلزایمر با نیش زنبور عسل را یک وضعیت بهبود بخش برای آن دانست

گلوتامات یک انتقال دهنده عصبی محرک فراوان در سیستم عصبی مرکزی است. این مشکلات تحلیل عصبی، تغییرات در آزاد کردن و جذب گلوتامات به دلیل تغییرات در فعالیت انتقال دهنده‌های گلوتامات را نشان دادند. محققان زیست‌پذیری سلولی و انتقال سیگنال در سلول‌های نورونی و میکروگلیال تحت درمان گلوتامات در حضور و عدم حضور زهر زنبور را بررسی کرده‌اند. آن‌ها سمیّت گلوتاماترژیک را به سلول‌های نورونی و سلول‌های میکروگلیال اعمال کردند و دریافتند که زهر زنبور از مرگ سلول‌ها جلوگیری می‌کند.

از این گذشته، زهر زنبور بطور قابل توجهی از سمیت سلولی گلوتامات جلوگیری کرده و پیش‌درمان بوسیله زهر زنبور، فعالسازی کیناز MAP پس از قرار گرفتن در معرض گلوتامات را تغییر داد. این یافته‌ها نشان می‌دهند که درمان بیماری آلزایمر با نیش زنبور عسل امکان پذیر است و زهر زنبور عسل در کاهش سمیّت سلولی گلوتاماترژیک در بیماری‌های تحلیل‌دهنده اعصاب مفید باشد.

درمان بیماری آلزایمر با نیش زنبور عسل

در سال ۱۹۹۱، ایکدا و همکارانش تحقیق «بررسی اتوکاردیوگرافیک کمّی کاهش گزینشی موقعیت‌های پیوند آپامین در هیپوکامپ آلزایمر» را ارائه دادند. در این تحقیق، موقعیت‌های پیوند آپامین با استفاده از اتوکاردیوگرافی کمّی در هیپوکامپ ۹ بیمار مبتلا به آلزایمر و ۸ فرد شاهد هم سن بررسی شد.

در مدت شکل‌گیری هیپوکامپی از افراد شاهد، موقعیت‌های پیوند آپامین شدیداً در سابیکولوم و CAI متراکم شدند. در بیماری آلزایمر، کاهش قابل ملاحظه و مجزای موقعیت‌های پیوند آپامین در سابیکولوم مشاهده شد. این کاهش موقعیت‌های پیوند آپامین در سابیکولوم، با تراکم سلولی مرتبط است، اما با تراکم پلاک عصبی ارتباطی ندارد.

این نتایج نشان می‌دهند که در بیماری آلزایمر، یک کاهش آناتومیکی مجزای کانال‌های K+ وابسته به Ca(2+) در مدت شکل‌گیری هیپوکامپی رخ می‌دهد.

در سال ۲۰۱۱، رومرو-کوریِل و همکارانش تحقیق «آپامین باعث تغییر شکل خمیری در نورون‌های هیپوکامپی در موش‌های اسپراگ-داولی پیر می‌شود» را ارائه نمودند. آن‌ها اظهار می‌کنند که «آپامین نوعی نوروتوکسین (سم عصب) استخراج شده از زهر زنبور است و نوعی مسدودکننده گزینشی کانال‌های K+ فعال شده با CA2+ و دارای رسانایی کم (SK) می‌باشد. چندین مطالعه رفتاری و الکتروفیزیولوژیکی نشان می‌دهند که مسدود کردن SK بوسیله آپامین، ممکن است تحریک‌پذیری، انعطاف سیناپسی و نفوذ بلندمدت در ناحیه هیپوکامپی CA1 نورون را ارتقا ببخشد و به همین دلیل، آپامین به عنوان یک عامل درمانی در درمان بیماری آلزایمر پیشنهاد شده است.

هرچند، مکانیزم‌های ریخت‌شناسی دندریتی بکار رفته در این روند ارتقا، ناشناخته هستند. در تحقیق پیش‌رو، شیوه رنگ‌آمیزی گلژی-کاکس و تحلیل شول جهت بررسی اثر آپامین بر مورفولوژی دندریتی نورون‌های هرمی درون هیپوکامپ و کورتکس قدامی و نیز بر نورون‌های مهره‌ای واسطه در سلول‌های هسته‌ای اکومبنس و گرانولی در چین دندانه‌ای (DG) هیپوکامپ استفاده شده‌اند. دریافتیم که در موش‌های پیری که به آن‌ها آپامین تزریق شد، تنها سلول‌های گرانولی موجود در DG و نورون‌های هرمی موجود در هیپوکامپ خلفی و بطنی تغییر کرده‌اند. تحقیق ما نشان می‌دهد که آپامین ممکن است مورفولوژی دندریتی در هیپوکامپ را تغییر دهد، که می‌تواند با ارتقای تحریک‌پذیری نورونی و انعطاف سیناپسی ناشی از آپامین در ارتباط باشد.»

گزارش‌های منحصربفرد زیادی درباره اثرات مثبت این ماده در زوال عقل و آلزایمر وجود دارند که توسط لودیانسکی گزارش شده و توسط سی. کلارک، آر. گوردون، بی. هریس و سی. هلوی در سال ۱۹۹۹ در دایره‌المعارف عملکرد مکمل سلامتی منتشر شده‌اند.

 

 

آپامین چیست؟

آپامین یک نوروتوکسین پپتید آمینو اسید است که در اپی‌توکسین (زهر زنبور) یافت می‌شود. زهر خشک زنبور عسل حاوی ۲ تا ۳ درصد آپامین است. بر اساس مطالب دایره‌المعارف ویکی‌پدیا، آپامین کانال‌های SK، نوعی کانال K+ فعال شده بوسیله CA2+– منتشر شده در سیستم عصب مرکزی را بطور گزینشی مسدود می‌کند.

به دلیل خاصّیت آپامین برای کانال‌های SK، به عنوان دارویی در تحقیق بیوپزشکی جهت بررسی خواص الکتریکی کانال‌های SK و نقش آن‌ها در پس‌هیپرپلوریزاسیونی که بلافاصله پس از یک پتانسیل عمل رخ می‌دهد، استفاده می‌شود.

در تحقیق «اثر آپامین، سمی که کانال‌های K+ وابسته به Ca(2+) را مهار می‌کند، بر فرآیندهای یادگیری و حافظه»، اثرات آپامین بر موش‌ها مورد آزمایش قرار گرفته و اثرات آن بر فرآیندهای یادگیری و حافظه بررسی شد. نتایج این تحقیق نشان دادند که کانال‌های KCa حساس به آپامین، می‌توانند به فرآیندهای حافظه کمک کنند.

آپامین در روشی برای تشخیص زودهنگام بیماری آلزایمر استفاده می‌شود.

خرید اپامین

برخی آزمایشگاه‌ها این ماده را می‌فروشند. لطفاً به خاطر داشته باشید که این آزمایشگاه‌ها این ماده را «تنها برای اهداف پژوهشی ، نه برای مصارف انسانی» به فروش می‌رسانند. درباره استفاده از این ماده و آزمایشات در حال انجام که ممکن است بخواهید در آن‌ها شرکت کنید، با پزشک خود مشورت کنید.

 

درمان بیماری آلزایمر با نیش زنبور عسل

مزیت‌های درمانی زهر زنبور عسل، بخصوص در درمان بیماری‌های مفصلی و استخوانی در انسان‌ها و حیوانات، از زمان‌های گذشته شناخته شده است. متأسفانه تنها در برخی کشورها، بخصوص در چین، کره جنوبی، جمهوری چک و رومانی، از این ماده استفاده می‌شود، بطوریکه در این کشورها درمانگاه‌های کامل برای انجام درمان به روش زنبوردرمانی احداث شده‌اند. زهر زنبور را می‌توان بصورت نیش طبیعی زنبور، تزریق، پماد، استنشاقی و قرص مصرف نمود.

ایمونوتراپی بوسیله زهر زنبور در بسیاری از کشورهای اروپایی و در ایالات متحده آمریکا انجام شده است. این روش در کاهش حساسیت آلرژیک (موضعی و سیستمی) در افراد و به مرور زمان بسیار مفید است و مشخص شده است که ریسک واکنش‌های سیستمی در افراد مبتلا به آلرژی به نیش زنبور را تا بیش از ۹۵ درصد کاهش می‌دهد.

بنابراین جواب این سوال «خیر» است! ما در حال حاضر نمی‌توانیم درمانی با استفاده از زهر زنبور برای بیماری‌های تحلیل عصبی دریافت نماییم. اگرچه، در حال حاضر توجه علمی زیادی به خواص دارویی زهر زنبور وجود دارد و هم‌اکنون استفاده از آن برای ایمونوتراپی با نتایج بسیار خوب آغاز شده است و به زودی قادر به استفاده از آن برای سایر بیماری‌ها خواهیم بود.

در این مقاله به درمان بیماری آلزایمر با نیش زنبور عسل پرداختیم، امیدواریم مقاله مورد توجه شما قرار گرفته باشه.