درمان پارکینسون با زهر زنبور عسل

اثرات نیش زنبور عسل بر روی پارکینسون

پارکینسون لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می شود .شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی کند .علائم بیماری پارکینسون ناشی از اختلال در سلول های سازنده دوپامین است که به سمت اختلالات حرکتی پیش رونده منتهی می شود.باعث سختی وسفتی ماهیچه ها، لرزش ، از دست دادن حس حرکت و اختلال حافظه می گردد.این بیماری با علائم پیشرونده مشخص می شود .عواملی نظیر آسیب دیدگی عروق مغز ، عفونت های مغزی درمان نشده ی قبلی و ضربه های مغزی ممکن است سبب بروز بیماری پارکینسون شود.

در سال ۲۰۰۸، تحقیق «زهر زنبور به عنوان یک عمل محافظتی عصبی در بیماری پارکینسون» توسط بنیاد پارکینسون مایکل جی. فاکس منتشر شد، که از تحقیقات بالینی در زمینه استفاده از زهر زنبور برای مقابله با پارکینسون در بیمارستان پتی-سالپتیه در پاریس حمایت می‌کند.

در یک مدل پیش‌بالینی بیماری، تأیید شد که چه خود زهر زنبور و چه یکی از اجزای آن به نام آپامین، قادرند تا از بین رفتن نورون‌های دوپامینرژیک، نوعی سلول عصبی که شدیداً تحت تأثیر بیماری پارکینسون قرار می‌گیرد، را متوقف یا کُند کنند. آن‌ها نشان دادند که ترزیق منظم زهر زنبور واقعاً می‌تواند تخریب نورون‌های دوپامینرژیک در مدل PD استفاده شده را کُند نماید و اینکه این خاصیت تا حدودی به دلیل وجود آپامین است. اگرچه، فهرست کامل اجزای مسئول این خاصیت و مکانیزم(های) عمل، تاکنون ناشناخته باقی مانده‌اند.

در سال ۲۰۱۱، کیم جی و همکارانش تحقیق «زهر زنبور، التهاب عصبی در مدل بیماری پارکینسون ناشی از MPTP در موش‌ها را کاهش می‌دهد» را دپارتمان طب سوزنی و موکسا سوزی درمانی در دانشکده طب شرقی دانشگاه کیونگ هی کره جنوبی انجام دادند. نتیجه‌گیری تحقیق آن‌ها این بود که «این داده‌ها نشان می‌دهند که تزریق نیش زنبور ممکن است دارای خاصیت محافظت عصبی باشد که فعالسازی واکنش میکروگلیایی را ضعیف می‌کند که دارای پیامدهایی در درمان بیماری پارکینسون است.

در سال ۲۰۱۱، تحقیق «ارزیابی اثرات محافظت عصبی و موثر بر علائم بیماری، درمان بیماری پارکینسون با زهر زنبور عسل» توسط دکتر آندریاس از مرکز پژوهشی کلینیک ICM در پاریس انجام شد. هدف این تحقیق، ارزیابی اثربخشی تزریق‌های مکرر (ماهانه) زهر زنبور بر علائم حرکتی بیماری پارکینسون در طول یک دوره یکساله (۱۲ تزریق ماهانه به میزان ۱۰۰ میلیگرم زهر زنبور درون ۱ میلی‌لیتر NaCl محلول ۹ درصد) و اثرات بالقوه این درمان بر پیشرفت بیماری در مقایسه با دارونما (تزریق محلول نمکی) بوده است.

درمان بیماری پارکینسون با زهر زنبور عسل

در سال ۲۰۱۲، مقاله‌ای با عنوان «زهر زنبور، از سلول‌های نوروبلاستومای انسانی SH-SY5Y در مقابل مرگ سلولی آپوپتوتیک ناشی از ۱-متیل-۴-فنیل‌پریدینیوم محافظت می‌کند» توسط آ. دو و همکارانش از مرکز تحقیقات علمی طب سوزنی و گذرگاه‌های انرژی بدن در کره جنوبی انجام شد. نتایج این تحقیق نشان دادند که اثر ضد مرگ سلولی زهر زنبور به واسطه سیگنال‌دهی بقای سلولی مسیر PI3K/Akt بوده است.

در سال ۲۰۱۳، تحقیق «زهر زنبور و یکی از اجزای آن، آپامین، به عنوان یک عامل محافظت عصبی در مدل موشی بیماری پارکینسون» توسط آلوارز-فیشر و همکارانش از مرکز تحقیقات عصب‌شناسی دانشگاه پیِر و ماری کوری، دپارتمان آزمایش‌های درمانی در زمینه تجزیه نورونی در پاریس انجام شد.

این تحقیق نشان داد که «زهر زنبور نوعی حفاظت دائم در یک مدل حیوانی مبتلا به روند فرسایشی حاد بیماری پارکینسون، ارائه می‌دهد. هرچند، آپامین تنها بخشی از این اثرات محافظتی را بازسازی می‌کند، که نشان دهنده این است که سایر اجزای زهر زنبور، عملکرد محافظتی این پپتید را تقویت می‌کنند».

در سال ۲۰۱۴، مقاله‌ای با عنوان «طب سوزنی با استفاده از زهر زنبور نویدبخش بیماران مبتلا به پارکینسون است» منتشر شد. بر اساس این تحقیق، طب سوزنی می‌تواند از طریق افزایش جریان و انتقال دوپامین، در درمان بیماری پارکینسون مفید باشد. همچنین اظهار شده است که مزیت‌های L-dopa را تقویت نموده و اثرات شدید بیماری را کاهش می‌دهد.

این تحقیق شامل ۳۵ بیمار مبتلا به پارکینسون بود که در تحت درمان دوز ثابت دارویی به مدت حداقل یک ماه بودند. این افراد بصورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: طب سوزنی، طب سوزنی همراه با زهر زنبور و گروه شاهد. درمان بوسیله طب سوزنی همراه با زهر زنبور، شامل تزریق زهر زنبور بصورت زیرجلدی در یک نقطه طب سوزنی می‌شود. طب سوزنی شامل ورود سوزن‌ها به درون ۱۰ نقطه طب سوزنی با عمق ۱/۰ تا ۵/۱ سانتیمتر می‌شود. سوزن‌هایی که به مدت ۱۰ ثانیه، با سرعت ۲ هرتز چرخانده شده و سپس یه مدت ۲۰ دقیقه در همان محل فرورفتگی نگه داشته می‌شوند. این درمان به مدت ۸ هفته و بصورت دو بار در هفته تکرار شد.

 

نتایج تحقیق

گروه طب سوزنی همراه با زهر زنبور، بهبود قابل توجهی در مقیاس درجه‌بندی یکپارچه بیماری پارکینسون (UPDRS)، مقیاس تعادل برگ (BBS) و در مدت زمان ۳۰ دقیقه پیاده‌روی از خود نشان دادند.

– در گروه طب سوزنی، هیچگونه تغییر چشمگیری در هیچ یک از نتایج پس از ۸ هفته مشاهده نشد.

به استثنای یک بیمار که اعلام خارش در بدن خود کرد، هیچگونه عوارض جانبی جدی در این تحقیق گزارش نشد.

نتیجه‌گیری این تحقیق این بود که در این مطالعه آزمایشی، هم طب سوزنی و هم طب سوزنی همراه با زهر زنبور، نتایج امیدوارکننده‌ای به عنوان درمان کمکی برای بیماری پارکینسون از خود نشان دادند. با این حال، هیچ نتیجه‌گیری قطعی اتخاذ نشده است، زیرا این آزمایش بر روی تعداد نسبتاً کمی از بیماران انجام شد. اما تحقیقات دیگری در حال انجام هستند و بررسی این موضوع همچنان ادامه دارد.

در آسیا، طب سوزنی همواره برای تسکین علائم پارکینسون مورد استفاده قرار می‌گرفته است. در غرب، ما همچنان در حال تحقیق در مورد این موضوع هستیم تا بتوانیم این نظریه را تأیید و مکانیزم‌های موجود در پس این روش را درک نماییم. به نظر می‌رسد که طب سوزنی از سلول‌های عصبی نظیر سلول‌های عصبی که این بیماری نابود می‌کند، محافظت می‌نماید. زهر زنبور قادر است تا التهاب سلول‌های عصب را کاهش دهد. در عین حال، در آسیا، بدون نیاز به انجام آزمایش‌های بالینی و ارائه توجیهات علمی، از طب سوزنی بطور گسترده جهت تسکین علائم مضر پارکینسون استفاده می‌کنند.

این عوارض طبیعی اند

زنبوردرمانی عوارض درمانی دیگری نیز به دنبال دارد که بروز آنها در بدن چندان نگران‌کننده نیست. به عنوان مثال افرادی که بعد از زنبوردرمانی دچار اختلال خواب، خارش، گرگرفتگی یا حالت تهوع می‌شوند نباید نگرانی چندانی داشته باشند، زیرا این علائم از جمله عوارضی است که در غالب بیماران پس از دریافت سم زنبور چه به صورت طبیعی و چه به صورت تزریقی دیده می‌شود و بعد از مدت زمان یک تا ۲ روز از بین می‌رود یا توصیه‌های ساده‌ای برای تسکین آنها وجود دارد که از میان آنها می‌توان به تاثیر خمیر ماست و سدر برای کاهش میزان خارش بدن بعد از دریافت سم نیش زنبور اشاره کرد با استفاده از این خمیر می‌توانید التهاب، خارش و قرمزی ناشی از این شیوه درمانی را به حداقل امکان برسانید.

این توصیه را جدی بگیرید

همه شیوه‌های درمانی چه در طب رایج و چه در طب مکمل با عوارض جانبی همراه هستند که متناسب با نوع و شیوه درمانی میزان این عوارض ممکن است به حداقل میزان خود برسد. شیوه زنبوردرمانی نیز یکی از این شیوه‌های طبیعی است که علاوه بر امتیازها و راهکارهای موثری که برای درمان بیماری‌ها دارد، می‌تواند عوارض جانبی‌ای را نیز برای بیمار به همراه داشته باشد. گاهی افرادی که زنبوردرمانی می‌کنند با حالت‌هایی مانند سرگیجه، افت فشار خون، اختلال در تنفس، تهوع و استفراغ شدید، اختلال در دید، برون‌ریزی‌های سطح پوست و بی حالی و غش رو به رو می‌شوند. به توصیه درمانگران و متخصصان زنبوردرمانی هر فردی که بعد از زنبوردرمانی دچار یکی از حالت‌های زیر شد باید خود را در سریع‌ترین زمان ممکن به پزشک برساند.